Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) χαρακτηρίζεται από μια διαταραχή στον τρόπο που ο οργανισμός μεταβολίζει τα συστατικά των τροφών (υδατάνθρακες, λίπη, πρωτεΐνες).

Τα άτομα που έχουν ΣΔ εμφανίζουν υπεργλυκεμία, δηλαδή αυξημένα επίπεδα γλυκόζης νηστείας στο αίμα. Ο ΣΔ οφείλεται σε μειωμένη έκκριση ινσουλίνης (ινσουλινοπενία), ή μειωμένη δράση της (ινσουλινοαντοχή) ή και τα δύο.

ΠΡΟΛΗΨΗ-ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

γλυκόζη νηστείας

γλυκόζη 2h μετά λήψη 75 gr

γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c

eAG, μέση εκτιμωμένη γλυκόζη νηστείας

ινσουλίνη νηστείας

HOMA-IR, δείκτης αντίστασης στην ινσουλίνη

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

γλυκόζη νηστείας

γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c

eAG, μέση εκτιμώμενη γλυκόζη νηστείας

μικροαλβουμίνη ούρων (τυχαίας ούρησης ή 24ώρου)

CRP ποσοτική

κρεατίνη

eGFR, ρυθμός σπειραματικής διήθησης

κάλιο (K+)

νάτριο (Na+)

γενική ούρων